Перевод: с польского на русский

с русского на польский

orzeczenie imienne

  • 1 imienny

    прил.
    • именной
    • номинальный
    * * *
    imienn|y
    именной;

    lista \imiennya именной (поимённый) список; orzeczenie \imiennye грам. именное сказуемое

    * * *
    именно́й

    lista imienna — именно́й ( поимённый) спи́сок

    orzeczenie imienneграм. именно́е сказу́емое

    Słownik polsko-rosyjski > imienny

См. также в других словарях:

  • orzeczenie — n I; lm D. orzeczenieeń 1. rzecz. od orzec. 2. «sąd, zdanie, opinia, decyzja» Orzeczenie lekarskie. Wydać orzeczenie o niezdolności do pracy. 3. jęz. «część zdania (wyraz lub wyrazy), za pomocą której orzeka się o podmiocie zdania; wyraża ona… …   Słownik języka polskiego

  • imienny — imiennynni 1. «określający kogoś z imienia i nazwiska; zawierający spis nazwisk» Imienna lista. Imienne zaproszenie. 2. jęz. «odnoszący się do imienia jako części mowy, obejmujący wyrazy (rzeczowniki, przymiotniki, imiesłowy, zaimki, liczebniki)… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»